Woningtekorten maken eigenwoningbezit onbetaalbaar in de VS: NPR

Danielle en Colin Lloyd hebben het afgelopen jaar geprobeerd een huis in Atlanta te kopen, wat ging zoals je tegenwoordig zou verwachten.

“Er is gewoon niets in dit hele gebied, gewoon niets”, zegt Danielle. Het stel was op zoek naar een plek met minstens een kleine tuin en ruimte voor hun drie jonge kinderen.

“De prijzen waren gewoon belachelijk”, zegt Colin. “Mensen boden gewoon veel hoger dan waarvoor het huis was vermeld.”

“Ik heb maar twee keer gehuild”, zegt Danielle.

Ondertussen stond hun huisbaas op het punt hun huur met $ 450 per maand te verhogen, wat ook werd veroorzaakt door hetzelfde probleem: niet genoeg huizen om te huren of te kopen.

“We zien in alle hoeken van de VS een tekort of onderproductie van woningen”, zegt Mike Kingsella, de CEO van Up for Growth, dat donderdag een onderzoek naar het probleem publiceerde. De non-profit onderzoeksgroep bestaat uit groepen betaalbare woningen en industrie.

“Amerika’s gedaald 3,8 miljoen huizen kort om te voldoen aan de huisvestingsbehoeften”, zegt hij. “En dat is zowel huurwoningen als eigendom.”

De huizenprijzen zijn de afgelopen jaren met meer dan 30% gestegen, waardoor het bezit van een eigen huis voor miljoenen Amerikanen onbetaalbaar is geworden. Ook de huren stijgen fors. De grootste boosdoener is deze historische woningnood. Een sterke vraag en een laag aanbod zorgen voor hogere prijzen.

Een deel van het probleem gaat terug tot de laatste woningcrash, die rond 2008 plaatsvond. Daarna gingen veel huizenbouwers failliet en economen zeggen dat we tien jaar lang niet genoeg hebben gebouwd.

Dus de studie van Up for Growth keek naar wat er in 800 steden en dorpen gebeurt.

“In Los Angeles bijvoorbeeld, de meest ondergeproduceerde metro van het land, ontbreekt het aan 8,4% – bijna 400.000 huizen ontbreken in de hele regio”, zegt Kingsella. Met andere woorden, gezien de bevolking van Los Angeles, zouden er veel meer eenheden moeten zijn om aan de vraag te voldoen.

Het is niet alleen LA. In honderden grote steden en kleine steden, van Boston tot Boise, er is een woningnood. Maar Kingsella zegt dat dit een oplosbaar probleem is: “Het hoeft niet zo te zijn, is een kernboodschap die uit dit rapport komt.”

Misschien wel het grootste probleem, zegt hij, is dat staten en steden dringend hun bestemmingsplannen moeten wijzigen.

Het veranderen van verouderde zoneringsregels is essentieel

In Atlanta leidt Ernest Brown de lokale afdeling van YIMBY Action, een organisatie voor belangenbehartiging.

“De YIMBY-beweging, die staat voor ‘ja in mijn achtertuin’, steekt de draak met het idee van NIMBY, ‘niet in mijn achtertuin'”, zegt hij, verwijzend naar het al lang bestaande probleem van bestaande huiseigenaren die bezwaar maken tegen inspanningen om meer betaalbare woningen naar hun buurten te brengen. Vaak maken ze zich zorgen over een grotere dichtheid die het karakter van de buurt verandert of verkeers- en parkeerproblemen veroorzaakt.

Brown zegt dat veel plaatsen zoals Atlanta verouderde bestemmingsplannen hebben die grote appartementsgebouwen in het centrum of eengezinswoningen op grote kavels toestaan — en niets ertussenin. Hij zegt dat dit resulteert in een “missing middle” van meer betaalbare herenhuizen of kleinere starterswoningen dichter bij elkaar.

Brown hoort mensen voortdurend klagen dat ze geen huis kunnen betalen. Hij probeert hen zover te krijgen om naar bestemmingsplannen te gaan en hun vertegenwoordigers te bellen.

“Ze willen eigenlijk van je horen, vooral op lokaal niveau”, zegt hij. Brown zegt dat wat hij leuk vindt aan de huisvestingskwestie is dat als je erbij betrokken raakt, je niet alleen maar in de wind schreeuwt over federale politici in Washington ver weg. Er moeten grote veranderingen plaatsvinden op staats- en lokaal niveau, zegt hij.

“Ik heb het telefoonnummer en chat regelmatig met mijn wethouder.”

Hierover zijn economen het eens: we hebben meer woningen nodig

Er is enige discussie over hoe erg het tekort is in termen van het aantal huizen dat de VS nodig heeft. Mark Zandi, de hoofdeconoom van Moody’s Analytics, schat dat het tekort dichter bij 1,6 miljoen woningen ligt. Hij maakte geen deel uit van deze studie.

“Het is heel moeilijk om precies te weten wat het tekort is”, zegt Zandi. “Maar het komt erop neer dat, wat de schatting ook is, we te weinig woningen hebben.” En hij voegt eraan toe dat er geen twijfel over bestaat dat er nog veel meer woningen moeten worden gebouwd om ervoor te zorgen dat woningen betaalbaarder worden, of het nu gaat om huurwoningen of eigenwoningbezit.

Daar hoef je Andrea Iaroc niet van te overtuigen. Ze werkt voor non-profit kunstmusea en heeft vele jaren in Seattle gewoond, waar het kopen van een huis lange tijd erg duur was. “Het was gewoon te veel voor mij”, zegt ze.

In 2019 verhuisde ze naar Los Angeles: “Ik dacht: ‘Ok, laat me eens kijken hoe het er hier uitziet.'” Maar ze kon het zich nog steeds niet veroorloven om een ​​huis te kopen. Iaroc heeft familie in Colombia. Dus nu overweegt ze serieus om daarheen te verhuizen en op afstand te gaan werken, als adviseur voor musea in de Verenigde Staten.

“Sommige van mijn vrienden zijn digitale nomaden en dat hebben ze gedaan”, zegt ze. “Vroeger was dat misschien Plan B. Nu is het Plan A geworden.”

Sommige steden en staten brengen wijzigingen aan

“Ik zie uit de eerste hand dat de politieke wil groeit om deze uitdaging aan te gaan en aan te gaan”, zegt Kingsella van Up for Growth. Hij wijst op Californië, Oregon en Maine, die allemaal onlangs wetten hebben aangenomen om een ​​einde te maken aan eengezinswoningen door de bouw van meer dan één huis per perceel toe te staan, bijvoorbeeld, een schoonfamilie boven een garage of een huisje in de achtertuin. Kingsella verwacht dat meer staten de komende jaren soortgelijke maatregelen zullen nemen als een manier om het aanbod van huurwoningen te stimuleren.

Rijd tot je in aanmerking komt

In andere delen van het land, waaronder Atlanta, worden dergelijke bestemmingsplannen echter nog steeds weggestemd.

Danielle en Colin Lloyd deden wat veel Amerikanen in de loop der jaren hebben gedaan: veel verder weg zoeken om een ​​plek te vinden die ze zich kunnen veroorloven om te kopen. Het wordt vaak ‘rijden tot je in aanmerking komt’ genoemd. En ze hebben net een huis gekocht in Walnut Grove, Georgia.

“Ik vertelde het aan iemand in de kerk, en ze zei: ‘Oh mijn god, jullie zijn allemaal naar Egypte verhuisd – jullie zijn zo ver weg!'”, zegt Danielle.

Het is ongeveer een uur rijden van waar ze vroeger woonden en werkten in Atlanta. Ze kunnen allebei meestal op afstand werken, dus ze maken zich niet al te veel zorgen over het woon-werkverkeer.

Ze zijn net een paar weken geleden verhuisd. En ze voelen zich een beetje ongerust omdat ze een Afro-Amerikaans gezin zijn dat van de stad naar een klein plattelandsstadje verhuist dat volgens censusgegevens voor bijna 90% wit is. Er is ook een beetje een cultuurclash.

“Als je naar het land Georgia verhuist, waar verderop in de straat een munitiewinkel is, is het een constante in je gezicht”, zegt Danielle.

Maar het stel zegt dat de buren vriendelijk overkomen. Er zijn andere gezinnen met kinderen. Dus ze zijn hoopvol.

“Ik hou van het idee om als de kinderen wat ouder zijn te zeggen: ‘Ja, ga maar spelen bij het huis van je vriend.'” Danielle stelt zich voor hoe het zal zijn om ze naar het huis van de buren te zien rennen: “Ik kan ze zien, zoals, op de hoek, weet je wel. ‘Ik zal je daarheen zien rijden’, “zegt ze. “Ik hou daarvan.”